Antoni Cejzik

Z WIKI
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Antoni Cejzik

Stadjon 1926-10-28 nr 43 s. 1
  • lekkoatleta, trener lekkoatletyczny
  • data urodzenia: 1900-07-15, Jelc
  • data śmierci: 1939-09-12 k. Zaborowa
  • miejsce pochówku: Zaborów, kwatera wojenna (zbiorcza mogiła)[1]
  • zawodnik Polonii w latach: 1924-1930
  • mąż Genowefy Kobielskiej-Cejzikowej


Życiorys

Wychował się w Moskwie, gdzie ukończył szkołę baletową i pedagogiczną. Zaczął tam uprawiać lekką atletykę. Był absolwentem moskiewskiego Instytutu Kultury Fizycznej. Zdobył osiem tytułów mistrza ZSRR.
W 1924 Cejzik przyjechał do Polski i wstąpił do Polonii (której był zawodnikiem przez całą karierę). Dwa razy uczestniczył w igrzyskach olimpijskich. W Paryżu w 1924 zajął 11. miejsce w dziesięcioboju, a w Amsterdamie w 1928 18. miejsce w tej samej konkurencji. Dwadzieścia trzy razy ustanawiał rekordy Polski w sztafetach, trójskoku, pchnięciu kulą, rzucie dyskiem, pięcioboju i dziesięcioboju.
Po zakończeniu kariery zawodnika w 1930 został trenerem lekkoatletycznym - najpierw w PZLA (1931-1936), potem w Skrze Warszawa i (od 1.01.1939) w Polonii Warszawa.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w szeregach 13 pułku piechoty. Poległ 12 września 1939 roku w okolicach Zaborowa. Został pochowany w Zaborowie na cmentarzu parafii Nawiedzenia NMP.

Osiągnięcia (od przyjazdu do Polski)

Wszystkie osiągnięcia jako zawodnik Polonii (cała kariera w Polsce w jednym klubie).

Mistrzostwa Polski

Dwadzieścia sześć razy zdobywał mistrzostwo Polski:

  • bieg na 110 metrów przez płotki – 1924 i 1925
  • sztafeta 4 × 100 metrów – 1925
  • sztafeta 4 × 400 metrów – 1929
  • skok wzwyż – 1924 i 1925
  • trójskok – 1924 i 1925
  • pchnięcie kulą – 1924 i 1925
  • rzut dyskiem – 1928 i 1930
  • rzut młotem – 1924, 1925, 1926, 1928 i 1930
  • pięciobój – 1925, 1926, 1927, 1928 i 1929
  • dziesięciobój – 1926, 1927, 1928 i 1929

Trzynaście razy był srebrnym medalistą:

  • sztafeta 4 × 100 metrów – 1924 i 1926
  • sztafeta 4 × 400 metrów – 1926 i 1928
  • trójskok – 1926 i 1929
  • pchnięcie kulą – 1928 i 1930
  • rzut dyskiem – 1924, 1925, 1926 i 1929
  • rzut oszczepem – 1924

Pięć razy zdobywał brązowe medale:

  • bieg na 400 metrów przez płotki – 1924
  • sztafeta 4 × 100 metrów – 1929
  • skok w dal – 1926
  • trójskok – 1928
  • pchnięcie kulą – 1926

Rekordy życiowe (od przyjazdu do Polski)

  • bieg na 200 metrów - 23,2 s - 4.10.1925 łódź
  • bieg na 400 metrów - 51,4 s - 14.09.1929, Warszawa
  • bieg na 110 metrów przez płotki - 16,8 s - 15.09.1929, Warszawa (w 1922 w ZSRR 16,0 - nieudokumentowane)
  • bieg na 400 metrów przez płotki -61,8 s - 6.09.1924, Warszawa
  • skok wzwyż - 1,75 - 15.09.1928, Praga (w 1918 w ZSRR 1,76 - nieudokumentowane)
  • skok o tyczce -3,20 m - 15.09.1929, Warszawa
  • trójskok - 13,58 m - 12.06.1927, Tallin
  • pchnięcie kulą - 13,08 m - 23.09.1928, Lwów
  • rzut dyskiem - 43,78 m - 14.09.193, Brno
  • rzut młotem - 34,20 m - 22.05.1927, Warszawa
  • rzut oszczepem - 52,24 m - 23.09.1928, Lwów
  • pięciobój - 3613,17 pkt - 23.09.1928, Lwów
  • dziesięciobój - 7233,53 pkt - 15.09.1929, Warszawa

osiągnięcia i rekordy życiowe na bazie źródło: Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski, Od Adamczaka do Zasłony. Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego, Warszawa 2004, s. 31-32.

Informacje prasowe

1925

służba wojskowa, dekoracja medalem

Kurjer Poranny 1925-06-18 nr 166 s. 6


informacje osobiste

Przegląd Sportowy 1925-08-21 nr 33 s. 4


1927

rozmowa z Cejzikiem - historia życia

Przegląd Sportowy 1927-05-14 nr 19 s. 3


1929

zapowiedź zakończenia kariery sportowej

Przegląd Sportowy nr 16 z 13.04.1929, s. 5


rozmowa z Cejzikiem - historia życia

Przegląd Wieczorny 1929-10-09 nr 233 s. 6


1947

Odnalezienie miejsca pochówku

Wieczór 1947-07-25 nr 202 s. 1


inne artykuły

Sportowiec Poznański z 23.12.1946 nr 60 s. 4


Zdjęcia

1924

1925


1926


1927


1929


Linki

  • sylwetka na olimpijski.pl[2]
  • Lech Ufel, Na pierwszej linii frontu, "Przegląd Sportowy"[3]