Irmina Rzeźnicka
Irmina Rzeźnicka |
---|
|
Jedna z pierwszych lekkoatletek Polonii. W klubie przez rok (1922), największe sukcesy (w tym trzykrotne mistrzostwo Polski i 7 pobitych rekordów Polski) już jako zawodniczka Warszawianki (1923). Karierę zakończyła w wielu zaledwie 16 lat po "zdemaskowaniu" przyczyny lekkiej kontuzji przez artykuł w czasopiśmie i ultimatum ze szkoły - konieczność dokonania wyboru między szkołą a sportem.
Uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim jako sanitariuszka (V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej), za co otrzymała Krzyż Walecznych. Była żoną Bolesława Nieznańskiego, oficera pilota.
źródła:
- H. Kurzyński, M. Rychwalski, A. Socha, T. Wołejko, Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym, Warszawa 2008 (biogram s. 316)
- Spółdzielczy Klub Sportowy Warszawianka 1921-1971, Warszawa 1971 - Wspomnienia rekordzistki, s. 21-22
- biogram na stronie Muzeum Powstania Warszawskiego[1]
- biogram na Wikipedii[2]
Osiągnięcia jako lekkoatletka Polonii
- 🥈 III Mistrzostwa Polski Seniorów w Lekkoatletyce 1922 - dwa srebrne medale:
- bieg na 60 m - 8,9 sek.
- skok w dal - 3,59 m
Jako zawodniczka Warszawianki: w 1923 r. 3 złote medale (bieg na 60 m, bieg na 100 m i skok w dal), 1 srebrny (sztafeta 4 × 100 m) i 1 brązowy (skok wzwyż).