Jan Kugler

Z WIKI
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Jan Kugler
(Kugler I, "Jordan")


Karierę sportową zaczął jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Podczas okupacji niemieckiej był żołnierzem AK, pseudonim „Petroniusz”. Żołnierz konspiracji niepodległościowej Zgrupowania 1643 Obwodu VI Rejonu 5 Armii Krajowej. Uhonorowany m.in. Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim.
W okresie powojennym związany był z sekcją tenisa stołowego Polonii Warszawa, grając u boku Wacława Jagodzińskiego oraz cenionego deblisty Tadeusza Pęczkowskiego. Był uczestnikiem mistrzostw polski w tenisie stołowym seniorów, na których w 1951 r. zdobył srebrny medal w grze podwójnej z Wacławem Jagodzińskim. Członek kadry narodowej, następnie kapitan związkowy, wiceprezes Polskiego Związku Tenisa Stołowego, oraz trener i nieformalny menadżer drużyny Polonii Warszawa.
na podst. opisu z Wikipedii, skorygowane i uzupełnione

kwestia gry pod pseudonimem

"Po wojnie rodzina [Jana Kuglera] zdecydowała: ze względów zdrowotnych koniec z ping-pongiem. Jan Kugler (...) znalazł sposób na "przedryblowaine" rodzinnych zakazów. W tajemnicy przed ojcem i żoną zaczął grać w ping-ponga jako... Jordan." (S. Sieniarski, 70 lat Czarnych Koszul, Warszawa 1984, s. 234)

zdjęcia

informacje prasowe

1984 - odznaczenie Warszawskim Krzyżem Powstańczym =