Janusz Habich
Janusz Habich |
---|
|
Życiorys
Ukończył Gimnazjum Rontalera w Warszawie. Startował w zawodach lekkoatletycznych od 1913 r. W 1915 wstąpił do klubu Wisła Warszawa, a w 1917 r. do Polonii, w której barwach pozostał do końca kariery.
Jako lekkoatleta zdobył trzy tytuły mistrza Polski. Na pierwszych mistrzostwach Polski w 1920 został mistrzem w biegu na 200 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów oraz wicemistrzem w biegu na 400 metrów. W 1921 r. wygrał bieg na 400 metrów, a w biegu na 100 metrów był drugi. Wystąpił w pierwszym meczu lekkoatletycznym reprezentacji Polski (był to trójmecz z Czechosłowacją i Jugosławią w 1922), startując na 100 metrów, 400 metrów i w obu sztafetach. Sześciokrotnie był rekordzistą Polski w sztafecie 4×100 metrów, sztafecie 4×400 metrów, sztafecie szwedzkiej i olimpijskiej.
W 1923 r. zakończył karierę zawodniczą jako lekkoatleta - do 1928 r. startował jeszcze w zawodach łyżwiarskich. Był działaczem Polonii do wybuchu II wojny światowej. Po wojnie prowadził zakład rzemieślniczy obróbki metalowej w Warszawie na Woli.
na podst. Wikipedii[1] - uzupełnione
Osiągnięcia sportowe
lekkoatletyka
medale mistrzostw Polski
- złoto:
- srebro:
reprezentacja Polski
Start w jednym meczu lekkoatletycznym reprezentacji Polski:
rekordy życiowe
- bieg na 100 metrów – 11,6
- bieg na 200 metrów – 24,2
- bieg na 400 metrów – 53,4
- bieg na 800 metrów – 2:15,0
łyżwiarstwo szybkie
- mistrzostwo Warszawy w 1917 i 1921 oraz 3. miejsce w mistrzostwach Warszawy 1928
- udział w mistrzostwach Polski w 1922 i 1927
Zdjęcia
1917
1919
1922
1965
Bibliografia
- życiorys w: S. Sieniarski, 70 lat Czarnych Koszul, Warszawa 1984, s. 17