Jerzy Sterenga
Jerzy Sterenga |
---|
|
Koszykarz, reprezentant Polski, medalista mistrzostw Polski, trener koszykówki. W ekstraklasie debiutował w barwach Spójni Gdańsk w zakończonym spadkiem sezonie 1951/1952, w latach 1952–1954 reprezentował barwy Polonii Warszawa, zdobywając z nią wicemistrzostwo Polski w 1954. Od 1954 mieszkał i pracował w Wałbrzychu, grał w występującym w A-klasie Górniku Wałbrzych, z którym wywalczył w 1955 awans do II ligi, był także trenerem tego klubu, w 1974 wywalczył awans do ekstraklasy, ale w sezonie 1974/1975 jego drużyna zajęła ostatnie, dwunaste miejsce. W latach 60. trenował także żeńską drużynę Unia-Lustrzanka Wałbrzych oraz męską Górnik-Thorez Wałbrzych.
W latach 1952–1955 wystąpił 46 razy w reprezentacji Polski seniorów, m.in. na mistrzostwach Europy w 1955 (5. miejsce), zdobywając łącznie 425 punktów.
Koszykarzami byli także jego syn, Jan, córka Jolanta i wnukowie Marcin, Maciej i Michał.
opis na bazie wikipedii[2]
Informacje prasowe
1954: odejście z Kolejarza
"(...) [Sterenga], mając żonę i dwoje dzieci w Wałbrzychu, nie mógł już dłużej pozostawać w stolicy bez... groźby rodzinnych nieporozumień. Sterenga, wierząc obietnicom Rady Głównej Kolejarza, daremnie czekał prawie dwa lata na przydział mieszkania, aż w końcu, widząc beznadziejność sytuacji, z bólem serca rozstał się ze swoimi warszawskimi kolegami i wrócił do Wałbrzycha, gdzie zasilił drużynę tamtejszego Górnika. W ten sposób rozkleił się najlepszy w Polsce atak (Wawro, Sterenga, Złotkiewicz), którego siła bojowa tkwiła w doskonałym zgraniu całej tej trójki. (...)"
(z: Andrzej Karpiński, Na starcie ligi. Zaglądamy do kosza, "Sportowiec" nr 44 z 3.11.1954 s. 10)