Marian Strzelecki
|
Marian Strzelecki |
|---|
|
Osiągnięcia sportowe
jako piłkarz
Statystyki
➯ Marian Strzelecki - statystyki
Mecze udokumentowane W składzie Polonii (I drużyna): 35 meczów, 9 goli, 2 asysty - plus 3 mecze wewnętrzne (Drużyna A), 1 asysta, 2 gole W składzie Polonii (II drużyna): 1 mecz W składzie reprezentacji Warszawy: 1 mecz
Lista rozegranych meczów
Lista meczów jako sędzia
Informacje prasowe
➯ Marian Strzelecki - informacje prasowe
Zdjęcia
Linki
- sylwetka na Wikipedii [1]
Życiorys
Od 1906 mieszkał z rodziną w Łodzi. W czasie I wojny światowej był studentem Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie, którą ukończył w 1918.
W latach 1918–1921 służył w Wojsku Polskim, m.in. w szeregach 36 pułku piechoty Legii Akademickiej walczył w obronie Lwowa, następnie przebywał na Śląsku, brał udział w akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku i III powstaniu śląskim, został odznaczony Krzyżem Walecznych.
W czasie II wojny światowej pracował w organizacjach opieki społecznej.
Jego bratankiem był Edward Strzelecki, redaktor naczelny Przeglądu Sportowego w latach 1951–1970.
jako piłkarz
W 1912 organizował drużyny szkolne przy Łódzkim Klubie Sportowym. Od 1915 był członkiem Polonii Warszawa - wraz ze Stefanem Pronaszko był współinicjatorem powstania klubu. Z Polonią m.in. w 1921 zdobył wicemistrzostwo Polski.
jako działacz
W 1916 był członkiem komitetu organizacyjnego warszawskiego Akademickiego Związku Sportowego. W Polonii Warszawa działał do 1925 r. - z ramienia klubu zasiadał m.in. w zarządzie WOZPN-u.
W latach 1923–1924 był sekretarzem, a w latach 1924–1925 członkiem zarządu Polskiego Komitetu Igrzysk Olimpijskich. W 1925 należał do założycieli Polskiego Kolegium Sędziów (piłkarskich).
jako dziennikarz
- w latach 1916-1918 redagował pismo Polonii Warszawa "Echo"
- jesienią 1918 wszedł w skład komitetu redakcyjnego pisma "Sport Polski"
- w latach 1920–1921 współpracował z wydawanym w Bytomiu pismem "Sportowiec"
- od 1921 do 1939 współpracował z "Kurjerem Warszawskim"
- w 1924 był redaktorem okręgowym warszawskim tygodnika „Stadjon”
- w 1925 został zastępcą redaktora naczelnego przeniesionego z Krakowa do Warszawy "Przeglądu Sportowego", w grudniu 1931 został redaktorem naczelnym tego pisma
- w latach 1935–1939 był prezesem Oddziału Warszawskiego Związku Dziennikarzy i Publicystów Sportowych RP
- w 1936 opublikował powieść Wielka gra (z Aleksandrem Rekszą)
- w 1937 otrzymał nagrodę dziennikarską Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego za całokształt twórczości.
Po wojnie czynił starania o reaktywację "Przeglądu Sportowego", ponowne objęcie funkcji redaktora naczelnego uniemożliwiła mu przedwczesna śmierć.