Stanisław Woźniak

Stanisław Woźniak
Przegląd Sportowy 1946-12-02 nr 70 piłkarz data urodzenia: 1920-08-08, Borkowice data śmierci: 1982-06-21, Warszawa miejsce pochówku: Warszawa, Cmentarz Bródnowski (kwatera 110K-II-16) pozycja: pomocnik okres gry w Polonii: 1936-1952

Życiorys

Od urodzenia mieszkał na Woli. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej. W listopadzie 1939 był w pierwszej konspiracyjnej piątce utworzonej przez Longina Izydorczaka ps. "Lonia", w Powstańczych Oddziałach Specjalnych "Jerzyki" pod pseudonimem „Wilk”, potem Grupa "Kampinos". W Powstaniu Warszawskim szlak Stare Miasto - kanały - Żoliborz - Kampinos - Jaktorów. Po upadku powstania na przymusowych pracach w Niemczech w Gissen.

Przed i po wojnie był piłkarzem Polonii Warszawa. W 1946 zdobył z nią tytuł mistrza Polski. Jego karierę piłkarską przerwały liczne kontuzje. Później był trenerem klubów warszawskich (juniorzy Gwardii Warszawa, Lech Jelonki, Stal A5, Grochów, Marymont, Orzeł, Sarmata, Kadra Rembertów).
(opis na bazie wikipedii[1], strony Muzeum Powstania Warszawskiego[2], A. Gowarzewski Polonia, Warszawianka, Gwardia, Katowice 2003, s. 275 oraz R. Gawkowski Warszawska Polonia. Piłkarze "Czarnych koszul" 1911-2011, Warszawa 2011)

Wybrane opinie

"Piłkarz drugiego planu, ale wierny "czarnym koszulom" i niezwykle popularny w środowisku warszawskim." (A. Gowarzewski Polonia, Warszawianka, Gwardia, Katowice 2003, s. 275)

"Napad drużyny warszawskiej, w którym nastąpiły przegrupowania: Ochmański na lewym łączniku, a Woźniak na lewym skrzydle, miał tym razem najlepszego gracza w Woźniaku, groźnym przebojowcu i strzelcu, zdobywcy pierwszej bramki." ("Start" 1946-12-02 nr 80, s. 1 o meczu 1946-12-01 Polonia Warszawa - AKS Chorzów 3:2)

Informacje prasowe

1946

powrót do Polonii

"(...) Polonia wystąpi do tego meczu [z ŁKS-em Łódź] ze swym dawnym graczem Woźniakiem, który ostatnio powrócił z Europy Zachodniej"
(j), Polonia nie ma gdzie grać, "Wieczór Warszawy" z 1946-10-03 nr 16 s. 4

informacje osobiste

"Stanisław Woźniak, prawy łącznik, lat 24, wzrost 175 cm. Kawaler. Wstąpił do klubu w r. 1938. Bez zajęcia, gdyż niedawno powrócił z obozu z Niemiec."
(Kim są chłopcy z Polonii, którzy zdobyli pierwsze powojenne mistrzostwo Polski, "Przegląd Sportowy" 1946-12-02 nr 70, s. 2)