Wacław Gebethner II

Wacław Gebethner (Gebethner II)

1920 piłkarz, lekkoatleta, tenisista data urodzenia: 1899-01-26, Warszawa data śmierci: 1959-12-03, Komorów miejsce pochówku: Cmentarz Powązkowski w Warszawie (kwatera 205-1/6-11/18) wzrost: 175 cm waga: 73 kg pozycja: napastnik, pomocnik okres gry w Polonii: 1915-1925 wcześniejsze kluby: - późniejsze kluby: - brat Jana i Tadeusza Gebethnerów adres: Warszawa ul. Zgoda 12 za Stadion nr 23 z 03.10.1923, s. 22

Osiągnięcia sportowe

jako piłkarz

• 🥈 wicemistrzostwo Polski z Polonią Warszawa (1921)
• udział w 3 finałach mistrzostw Polski (1921, 1922 i 1923) - 7 meczów, 2 gole
• dwukrotnie 🥇 mistrzostwo warszawskiej klasy A (1921 i 1922) - 6 meczów

Statystyki

➯Wacław Gebethner II - statystyki

 Mecze udokumentowane
 W składzie Polonii (I drużyna): 61 meczów, 5 gole, 4 asysty - plus 2 mecze wewnętrzne (Drużyna A), 3 gole 
 W składzie Polonii (II drużyna): 3 mecze, 2 gole - plus 2 mecze (Drużyna B)
 W składzie reprezentacji Warszawy: 4 mecze, 1 asysta - plus 1 mecze (Team A) i 1 mecz (Team B)

Lista rozegranych meczów

jako piłkarz

➯ 1915
➯ 1916
➯ 1917
➯ 1918

➯ 1919
➯ 1920
➯ 1921
➯ 1922

➯ 1923
➯ 1924

Informacje prasowe

➯Wacław Gebethner II - informacje prasowe

Zdjęcia

➯Wacław Gebethner II - zdjęcia

Linki

• sylwetka na wikipedii [1]
• sylwetka w serwisie sportowcy dla niepodległej [2]

Życiorys

Pochodził ze znanej rodziny warszawskich księgarzy, jego dziadek Gustaw był twórcą księgarni Gebethner i Wolff. Jego starci bracia Tadeusz i Jan Gebethnerowie byli współzałożycielami Polonii.

Jako lekkoatleta: specjalizował się w biegach sprinterskich oraz skoku w dal i trójskoku. W 1920 roku został mistrzem Polski w biegu rozstawnym 4×100 metrów (drużyna Polonii Warszawa Sośnicki/Gebethner/Loth/Habich pobiła wówczas rekord kraju, osiągając wynik 48:2 s.), rok później zdobył srebrne medale krajowego czempionatu w skoku w dal i trójskoku. Dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4 × 100 metrów. Znalazł się w gronie zawodników nominowanych do kadry na Igrzyska Olimpijskie w 1920 (ostatecznie Polska nie uczestniczyła w igrzyskach).
Rekordy życiowe: bieg na 200 metrów – 24,0 (21.09.1918, Warszawa); skok w dal – 6,18 (31.07.1921, Warszawa); trójskok – 11,47 (31.07.1921, Warszawa).

Jako piłkarz: napastnik, jeden z bardziej skutecznych zawodników, znajdując się w pierwszej osiemnastce najlepszych strzelców Polonii w latach 1915–1925.

W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 214 pułku ułanów. Dowodził plutonem w 4 szwadronie. Wyróżnił się 12 września 1920 roku w walkach pod Zaglinkami, w czasie których został ciężko ranny w nogę. Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Poznańskim. Pracował jako księgarz oraz redaktor w "Tygodniku Ilustrowanym". Od kwietnia 1934 do kwietnia 1939 roku był wiceprezesem i członkiem prezydium Związku Księgarzy Polskich.

Walczył w kampanii wrześniowej. Po klęsce przedostał się do Francji i Wielkiej Brytanii, gdzie w okresie od 1940 do 1947 służył w Polskich Siłach Zbrojnych jako oficer łącznikowy lotnictwa w stopniu rotmistrza. Do kraju powrócił w 1947 roku jako repatriant.
/na podst. opisu w Wikipedii[3] i danych IPN[4]/