Wacław Znajdowski
|
Wacław Znajdowski |
|---|
|
Życiorys
Absolwent gimnazjum w Rydze oraz tamtejszej Akademii Handlowej i Politechniki Ryskiej z 1910. W okresie pobytu w Rydze aktywnie uprawiał hokej na lodzie oraz trawie i tenis.
22 lipca 1920 wstąpił jako ochotnik do armii. W 1921 został przeniesiony do rezerwy. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 518. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 21 Pułku Piechoty w Warszawie.
Jako sportowiec reprezentował Polonię Warszawa. W 1923 zdobył srebrny medal mistrzostw Polski w rzucie młotem. W tym samym sezonie rzutem na odległość 22,15 ustanowił pierwszy oficjalny rekord Polski.
Od 1924 był prezesem Warszawskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki i wiceprezesem Polskiego Komitetu Olimpijskiego, a w latach 1925–1929 piastował stanowiska wiceprezesa PZLA i Polskiego Związku Hokeja na Lodzie (jako pierwszy prezes w latach 1925–1928). Od 1930 aż do wybuchu II wojny światowej był prezesem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. W 1936 został wiceprezesem Polonii Warszawa. W okresie tym dwukrotnie był w kierownictwie reprezentacji Polski na igrzyska olimpijskie (Paryż 1924 oraz Sankt Moritz 1928).
W 1939 uczestniczył w kampanii wrześniowej. Został zmobilizowany i przydzielony do oddziału płk. Mariana Ocetkiewicza, stacjonującego w Chełmie. Walczył w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, trafił do niewoli radzieckiej. Więziony w Kozielsku. 17 lub 18 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora.
opis na post. Wikipedii[1] - skorygowane i uzupełnione
Osiągnięcia sportowe (lekkoatletyka)
🥈 Srebrny medal w rzucie młotem na mistrzostwach Polski seniorów, Warszawa sierpień 1923
Lista rozegranych meczów (hokej)
==> 1922 Hokej
==> 1924 Hokej