Wojciech Gosiewski
|
Wojciech Gosiewski |
|---|
|
W 1939 r. koszykarski wicemistrz Polski z Polonią (grał pod pseudonimem "Wojsławski"). W okresie okupacji uczestnik konspiracyjnych rozgrywek siatkarskich. Wraz z L. Wiśniewskim i B. Bartosiewiczem tworzył jedną z najlepszych warszawskich drużyn trójkowych. Zginął podczas walk w Powstaniu Warszawskim.
Informacje osobiste
- ojciec: Zygmunt Gosiewski (1897-1940), kapitan Wojska Polskiego, zamordowany w Katyniu[1]
- matka: Janina Gosiewska z d. Słuczanowska (1898(?)-1944), zginęła w Powstaniu Warszawskim
- 1 siostra i 1 brat (Andrzej - 1929-2004)
Okres okupacji i Powstanie Warszawskie
Członek Armii Krajowej, stopień: kapral podchorąży, pseudonim "Radlicz". Podczas Powstania Warszawskiego VII zgrupowanie (batalion) "Ruczaj" - kompania "Tadeusz" - pluton 138.
4 VIII 1944 ciężko ranny podczas ataku na "Małą PAST-ę" (Urząd Telefonów Miejscowych Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej (PAST), ul. Piusa XI 19 - obecnie ul. Piękna 19). Zmarł następnego dnia w szpitalu przy ul. Mokotowskiej 55 w wyniku odniesionych ran.
Kwestia identyfikacji osoby
Były wątpliwości co do tego, czy "Wojsławski" - wicemistrz koszykówki z 1939 r. i Wojciech Gosiewski - siatkarz okresu okupacji to ta sama osoba. Ogromne prawdopodobieństwo, że tak właśnie jest.
"W opracowaniach poświęconych Polonii Warszawa wskazuje się, że walczący w Powstaniu Wojciech Gosiewski, ps. „Radlicz”, był siatkarzem „Czarnych Koszul” w konspiracyjnych rozgrywkach
okresu okupacji. Najprawdopodobniej z powodzeniem również grywał
w koszykówkę tuż przed wybuchem wojny. W drużynie, która w 1939
r. zdobyła wicemistrzostwo Polski, występował m.in. tajemniczy
„Wojsławski”. Jak ustalili ostatnio członkowie Koła Miłośników Historii
Polonii Warszawa – wiele wskazuje, że był to właśnie Wojciech Gosiewski,
wówczas niespełna 17-letni – zgodnie z ówczesnymi zasadami, nie mógł oficjalnie występować w rozgrywkach koszykarskich.
Ślady koszykarskiej przeszłości Wojciecha Gosiewskiego ps.
„Radlicz” mamy również we w Archiwum Historii Mówionej Muzeum
Powstania Warszawskiego. Tak wspominał go Jerzy Lisiecki: „Na
strychu były dymniki i takie otwory wielkości jednej cegły co parę
metrów, na górze dowódca mój, plutonowy podchorąży Gosiewski.
Ja poznałem go, jak czasami na Bielanach starsi grali w koszykówkę,
myśmy kiedyś jako młodsi się tam zjawili i on tam grał w koszykówkę
– takie zawody, mistrzostwa Warszawy, nawet w czasie okupacji,
w koszykówkę”[2]. (...)"
(Kamil Czarzasty, Polonijne losy z Powstania Warszawskiego, "Magazyn 1911.pl" nr 5(17), sierpień 2024, s. 6-7[3])
Statystyki
Mecze rozegrane w finałach mistrzostw Polski 1939:
- 1939-03-24 Polonia Warszawa - AZS Lwów 32:25 (2 zdobyte punkty)
- 1939-03-25 Polonia Warszawa - Cracovia 43:27 (6 zdobytych punktów)
- 1939-03-26 KPW Poznań - Polonia Warszawa 54:34 (2 zdobyte punkty)
Powołany do reprezentacji Warszawy na mecz 1939-03-18 Warszawa - Berlin 34:28 (jako zawodnik rezerwowy - finalnie nie zagrał w meczu).
Zdjęcia
Przegląd Sportowy nr 25 z 27.03.1939 s. 6
