Stanisław Sośnicki
|
Stanisław Sośnicki |
|---|
|
Jeden z czołowych polskich lekkoatletów pierwszej połowy lat 20. Kapitan saperów Wojska Polskiego, urzędnik konsularny, dyplomata.
Osiągnięcia sportowe
(wszystkie jako zawodnik Polonii)
- 13 tytułów mistrza Polski
- 5-krotne wicemistrzostwo Polski
- 13-krotne pobicie rekordów Polski (w skoku w dal, trójskoku, sztafecie 4 × 100 m, sztafecie 10 × 100 m, sztafecie szwedzkiej i sztafecie olimpijskiej).
- uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 1924 r.
- bieg na 100 m: odpadnięcie w przedbiegu (przedostatnie miejsce)
- skok w dal: wynik 5,67 m (o 1 m gorzej od rekordu Polski i 2 m gorzej od zwycięzcy)
S. Sośnicki był także w kadrze na Igrzyska Olimpijskie 1920, w których Polska ostatecznie nie wystąpiła (w zw. z wojną z Rosją Radziecką).
Życiorys
wykształcenie
- w 1915 ukończył Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie i rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Maszyn Politechniki Warszawskiej, ale ich nie ukończył.
- w 1926 ukończył studia na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Akademii Nauk Politycznych w Warszawie
- w 1931 ukończył Studium Anglii Współczesnej na Uniwersytecie Cambridge
kariera wojskowa
- 16.02.1919 roku został przydzielony do Dowództwa Okręgu Generalnego „Kraków” w Krakowie
- z dniem 3 kwietnia 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika, zaliczeniem do I Rezerwy armii i powołaniem do czynnej służby wojskowej na czas wojny aż do demobilizacji, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej
- w 1924 pełnił służbę na stanowisku oficera ordynansowego komendanta Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów i pozostawał oficerem nadetatowym 8 pułku saperów.
- 1.12.1924 mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 15.08.1924 i 6. lokatą w korpusie oficerów zawodowych inżynierii i saperów.
- w 1928 pełnił służbę w Szefostwie Administracji Armii
- w 1934 był oficerem rezerwy 1 batalionu saperów Legionów
- po wojnie do 1946 w Ludowym Wojsku Polskim (w stopniu podpułkownika)
losy w trakcie II wojny św.
W kampanii wrześniowej walczył w stopniu kapitana, m.in. w obronie Warszawy. Otrzymał za to order Virtuti Militari. Następnie przebywał w niewoli niemieckiej w obozach w Lubece i Woldenbergu.
kariera urzędnicza
- od 1931 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
- konsul w Kijowie (1933–1934) i w Charkowie (1934–1936)
- 1937–1939 naczelnik wydziału w Ministerstwie Opieki Społecznej
- 1946-1948 chargé d’affaires polskiej ambasady w Ankarze
- od 1948 pracował w Centrali Handlowej Przemysłu Drzewnego jako dyrektor administracyjny
Źródła:
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni, Warszawa 2004, s. 203
- wikipedia [1]
Zdjęcia
I Mistrzostwa Polski Seniorów w Lekkoatletyce 1920; Sportowiec 1920 nr 6
Kurjer Sportowy 1925-09-16 nr 28 s 12
Przegląd Sportowy 1922-05-12 nr 19 s. 1
Stadjon 1923-08-08 nr 15 s. 15
Stolica nr 17 z 23.04.1989 s. 10
Gol nr 6 z 19.05.1924 s. 9
Informacje prasowe
1922: Sośnicki w zarządzie WOZLA
1922: opiekun kobiecej sekcji lekkoatletycznej
Żeńska sekcja K.S. Polonia w Warszawie rozpocznie swą działalność sportową w ciągu dni najbliższych. Pierwszym etapem pracy ma być zorganizowanie sekcji lekkoatletycznej. Niewiasty warszawskie w tym dziale sportu podjął się trenować znany lekkoatleta p. Stanisław Sośnicki.
Przy K.S. Polonia w Warszawie powstała kobieca sekcja lekkoatletyczna pod kierunkiem St. Sośnickiego.
1945: wspomnienie pobytu w obozie w Woldenbergu
