Władysław Kiliński
|
Władysław Kiliński |
|---|
|
Życiorys
Był prawnukiem Jana Kilińskiego.
W latach 1910–1914 był nauczycielem języka polskiego, łaciny i śpiewu w Gimnazjum w Wadowicach. Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich jako oficer 1 pułku artylerii, awansując do stopnia podporucznika. Po wojnie kontynuował karierę wojskową, w 1922 roku uzyskał stopień majora i został odznaczony orderem „Virtuti Militari”. Był komendantem Korpusu Kadetów Nr 2 w Modlinie, a następnie ukończył Wyższą Szkołę Wojenną w Warszawie. Od 1926 roku pracował w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego jako naczelnik Wydziału Higieny Szkolnej i Wychowania Fizycznego. W 1929 roku został awansowany do stopnia pułkownika. Od 20 stycznia 1936 do 1939 kierował pracą Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych.
We IX 1939 wraz z naczelnymi władzami wojskowymi przedostał się do Rumunii, gdzie został internowany.
Związki ze sportem
W latach 1929–1935 kierował Państwowym Urzędem Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego.
W latach 1936-1939 wiceprezes Polonii Warszawa (za czasów prezesury Kazimierza Sosnkowskiego
Zdjęcia
otwarcie lokalu Polonii przy ul. Królewskiej 23, 1939-02-01; fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
otwarcie lokalu Polonii przy ul. Królewskiej 23, 1939-02-01; fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Linki
- sylwetka na Wikipedii[1]