Jerzy Piekarzewski
|
Jerzy Piekarzewski |
|---|
|
Od 1945 związany był z Polonią Warszawa – najpierw jako klubowa „maskotka”, bokser, a następnie działacz i prezes. W 1955 został kierownikiem sekcji piłkarskiej Polonii Warszawa, następnie zasiadał w zarządzie klubu. W czasie pełnienia przez niego funkcji wiceprezesa ds. sportowych, w sezonie 1990/1991 klub uzyskał awans II ligi, a rok później do I ligi (najwyższego poziomu rozgrywkowego). W 1999 został wyróżniony tytułem honorowego prezesa klubu.
Był założycielem Fundacji na Rzecz Rozwoju i Promocji Sportu Młodzieżowego oraz inicjatorem turnieju piłkarskiego dla dzieci – Międzynarodowego Turnieju Piłkarskiego o Puchar Pamięci Małego Powstańca.
szczegółowy biogram w trakcie przygotowywania
Informacje prasowe
"Jerzy Piekarzewski. 58 lat. Uprawiał boks w Polonii w latach 1949-52, kiedy trenerami byli „Klimek” Mizerski i Wieńczysław Kosinow. Zagorzały kibic piłkarski i działacz. Jako mały chłopak był maskotką „Czarnych koszul”, jeździł z zespołem pociągiem na mecze. (...)
W 1968 roku po raz pierwszy został kierownikiem sekcji. Wcześniej przez 13 lat związany był z „Czarnymi koszulami” jako kierownik drużyny. Przestał działać w Polonii w 1980 roku, ale cały czas przychodził na mecze. Jak mówi, śmieli się z niego, że „stał na lewym skrzydle”.
Do powrotu w 1987 roku namówił go Wiesław Motoczyński, zwany „profesorem”. Polonia grała wtedy w III lidze, zawodnicy nie dostawali premii za wygrane mecze. Wydawało się, że piłka na Konwiktorskiej pogrąży się zupełnie. Piekarzewski zaczął wtedy od nowa tworzyć zespół (do dziś z tamtego składu, który prowadził Jan Pieszko, pozostał jedynie Bogdan Tereszczyński). Polonia zaczęła się piąć w górę. (...)"
((J.Z.) [Jan Zabieglik], Zawsze stałem na lewym skrzydle, Życie Warszawy nr 138 z 16.06.1993 s. 14)